İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi’nde sinema öğrencisiyken babasının Yashica’sıyla fotografa başladı. Yirmi yılı geçmiş hala çekmeye çalışıyor. O zamanlar evde kurduğu karanlık odada siyah beyaz portreler basarken şimdi çantasında taşıdığı bilgisayardaki “aydınlık oda”da fotoğraflarını geliştiriyor. Artık aynasız makinelerle fotograf çekiyor.
Portre çekmeyi seviyor. Seyahat ederken portre çekebilirse mutlu oluyor. Vosvos sevip, 79 Model Vosvos Camper’ı dururken o yaz kış motosiklet sürüyor. Yazıyla ve fotografla kayıt altına almayı, “log”lamayı seviyor. Pek çok blogu oldu. En kalıcı olanı ve en bilineni “baba olmak” macerasının blogu. En büyük önceliği kızı ve oğlu. En gurur duyduğu şey çocukları ve baba olmak.
Baba olduktan sonra giriştiği Kipitap isimli bir yayınevi ve yayımladığı üç çocuk kitabının dışında kendisinin bile unuttuğu iki yayımlanmış kitabı var. (Bilinmeyen Metallica; Stüdyo İmge Minör, 1997 / Metallica Tarih; Stüdyo İmge 2001) Internet sitelerine yazdığı köşe yazılarından bahsetmeyi hep atlıyor.
Üniversiteyi bitirip ödül aldığı kısa filmleri rafa kaldırıp metin yazarı olarak girdiği dijital pazarlama sektöründe 20 yıldır farklı pozisyonlarda çalışıyor. Fikir yumurtlamayı; insana dokunan projeler yönetmeyi seviyor. Kurucusu olduğu Sodamedya Digital 12 yılı aşkın süredir hizmet veriyor ve Özgür’ün fotograf makineleri ve objektiflerini finanse ediyor.
An’ın fotografını çekmeyi severken “an’da kalmakla” ilgilenmeye başladığından beri “koçluk” ile uğraşıyor. Bu konuda eğitimlere katılıyor, koçluk ve danışmanlık yapıyor.
Fotograf çekmeyi; seyahat etmeyi, zorunda olmadan öğrenmeyi, yemek pişirmeyi, kamp yapmayı, yazmayı, Otostopçu’nun Galaksi Rehberi’ni ve bir şeylerin peşinden tutkuyla koşmayı seviyor.
